φιλοζωΐα

φιλόζωος

φιλόζῳος
φιλό·ζωος, ος, ον [ῐ]
1 qui aime la vie, qui tient à la vie, Soph. fr. 807 ; Eur. fr. 813, 6 ; Arstt. Rhet. 2, 13, 8 ||
2 vivace, en parl. de plantes, Nic. Th. 68 ; Al. 274, 604.
Étym. φ. ζωή.