Φιλυρίδης

φιλύρινος

φιλύριον
φιλύρινος, η, ον [ῐῠῐ]
1 de tilleul, Hpc. Art. 813 ||
2 léger ou mince comme l’écorce du tilleul, Ar. Av. 1377 ; DC. 67, 15 ; Gal. 18, 566.
Étym. φιλύρα.