φλήναφος
φληναφώδηςφλήναφος, ου
(ὁ)
[ᾰ]
1 sot bavardage,
d’où sottise, niaiserie, Mén. 4, 213 Meineke ;
Luc. Dem. enc.
35 ; au plur.
Luc. Somn.
7, Pisc.
25, etc.
||
2 sot bavard, Mén. (Stob. Ecl. phys. 1, 192) ;
Syn. Ep.
3, 160c ;
Arstd. t. 2,
411.
Étym.
pré-grec.