Φοϐερός

φοϐερότης

φοϐερωπός
φοϐερότης, ητος (ἡ) frayeur qu’inspire une pers. ou une ch. Arstt. Rhet. 1, 5, 11 ; Jos. B.J. 7, 8, 3.
Étym. φοϐερός.