φοινικόπεζα

φοινικόπτερος

φοινικόροδος
φοινικό·πτερος, ος, ον [ῑ] aux ailes d’un rouge de pourpre, Crat. (Ath. 373d) ; subst. ὁ φ. Ar. Av. 273, le flamant, sorte d’oiseau.
Étym. φ. πτερόν.