φορμοφορέω-ῶ

φορμοφόρος

φορμύνιος
φορμο·φόρος, ου (ὁ) portefaix, particul. porteur de nattes, de fagots, DL. 9, 53 ; Ath. 354c.
Étym. φορμός, φέρω.