φραδής

φραδμοσύνη

φράδμων
φραδμοσύνη, ης () [] prudence, sagesse, au dat. pl. épq. φραδμοσύνῃσιν, Hh. Ap. 99 ; Hés. O. 243 ; Th. 626, etc. ; au sg. A. Rh. 2, 647 ||
E Dans une inscr. att. φρασμοσύνη, CIA. 4, b, 373, 99 (6e siècle av. J.-C.) ; v. Meisterh. p. 68, 11.
Étym. φράδμων.