φρόνιμος

φρονίμως

Φρόνιος
φρονίμως [ῐ] adv. avec sagesse ou prudence, Xén. Cyr. 3, 3, 57 ; Plat. Epin. 974c, 982b, etc. ; p. opp. à ἀλόγως, Isocr. 28b ; joint à εὐλογίστως, Plut. M. 1071e ||
Cp. -ώτερον, Xén. Hell. 5, 4, 35 ; Isocr. 16e ; ou -ωτέρως, Isocr. 294b.