Φρόνιος

φρόνις

φρονούντως
φρόνις, εως (ἡ)
1 intelligence, bon sens, sagesse, Od. 3, 244 ; Lyc. 1456 ; Opp. H. 1, 653 ||
2 connaissances acquises, expérience, Od. 4, 258.
Étym. φρήν.