φρυνολόχος

φρῦνος

Φρύνων
φρῦνος, ου () crapaud, Arstt. H.A. 9, 40, 41 ; Nic. Al. 580 ; Babr. 24, 4, etc. ||
E ἡ φρ. Babr. 28, 6.
Étym. cf. lat. furvus.