φυλλόροος

φυλλορροέω-οῶ

φυλλόρροια
φυλλορροέω-οῶ, laisser tomber ou perdre ses feuilles, Hpc. 378, 51 ; Xén. Œc. 19, 19 ; Arstt. An. post. 2, 16, 1 ; Th. C.P. 2, 19, 2 ; Plut. M. 910c ; comiq. fig. Ar. Av. 1481.
Étym. φυλλόρροος.