Φύσκα

φύσκη

Φύσκιος
φύσκη, ης () gros intestin, d’où viande dont on le farcit, boudin, Ar. Eq. 364 ; Phérécr. (Ath. 268f), etc. ; Luc. Lex. 3 ; Crat. (Com. fr. 2, 107).
Étym. φυσάω.