πίεσις

πίεσμα

πιεσμός
πίεσμα, ατος (τὸ) [ῐ]
I pass.
1 ce qu’on presse, masse pressée, Geop. 20, 28 ||
2 jus ou suc exprimé, Diosc. 1, 106 ||
II act. pression, Eub. (Ath. 108b) ; Anth. 12, 41 ||
E Dor. et att. réc. πίασμα, Eub. l. c.
Étym. πιέζω.