πικρῶς
πικτίςπικρῶς, adv.
amèrement, avec amertume ; fig.
c. à d. :
1 avec aigreur,
Eur. Ion
610, etc. ;
Andr. 189 ;
Pol. 1, 72, 5 ;
4, 14, 1, etc.
||
2 cruellement, durement,
Eschl. Pr.
195 ; Soph.
O.C. 994 ;
Dém. 26, 3,
etc. ||
Cp. -ότερον, Mén. Monost. 659, etc. ; sup. -ότατα, Pol. 1, 72, 3.
Étym.
πικρός.