πιστῶς
πίστωσιςπιστῶς, adv.
1 fidèlement, Ant. 118, 8 ; Dém. 35, 25 ; 155, 22, etc. ||
2 de bonne foi,
Ant. 120, 5 ;
Dém. 35, 53
||
3 d’une manière digne de
foi, Ant. 121,
41 ; d’où sûrement, certainement,
Plat. Epin.
983e ||
4 avec disposition à
croire, Dém. 922, 1,
etc. ||
Sup. πιστότατα, Thc. 1, 129 (πιστός 1).