πλουτίζω
πλουτίνδηνπλουτίζω, enrichir, Eschl. Ag. 586 ; Xén. Cyr. 8, 2, 22, etc. ;
fig. Xén.
Mem. 5, 2, 9 ;
ironiq. en parl. de
calamités, Eschl. Ag. 1268 ; au pass. s’enrichir, être enrichi, Xén. Cyr. 5, 1, 27, etc. ; fig.
Soph. O.R.
30.
Étym.
πλοῦτος.