πνευματόω-ῶ
πνευματώδηςπνευματόω-ῶ [ᾰ]
1 changer en vapeur,
Arstt. Probl.
33, 1, 2, etc. ; au
pass. s’évaporer, Arstt.
Cæl. 3, 7, 3,
etc. ||
2 agiter au moyen du vent,
acc. Anth.
1, 118 ||
3 remplir de vents,
Anaxipp. (Com.
fr. 4, 460); au pass. avoir des vents, Hpc.
Étym.
πνεῦμα.