πνευμονίς

πνευμόρρωξ

πνεύμων
πνευμό·ρρωξ, ωγος (ὁ, ἡ)
1 ὁ π. déchirure du poumon, Hippiatr. 29, 7 ||
2 qui souffre d’une déchirure du poumon, Hippiatr. 29, 26.
Étym. πνεύμων, ῥήγνυμι.