πνεῦσις

πνευστιάω-ῶ

πνευστικός
πνευστιάω-ῶ, avoir l’haleine courte, être asthmatique, Hpc. 556, 25 ; Arstt. Rhet. 1, 2, 18 ||
E Part. prés. épq. πνευστιόων, Anth. 11, 382, 4.
Étym. πνέω.