ποδάγρα
ποδαγράω-ῶποδ·άγρα, ας
(ἡ)
[ᾰγ]
1 piège qui saisit
l’animal par le pied, Xén. Cyr. 1, 6, 28 ;
Anth. 6, 296 ;
Poèt. (Plut.
M. 757d), etc. ; p. anal. sorte
d’instrument de torture, Jos. Macc. 11 ||
2 goutte aux pieds,
Arstt. H.A.
8, 22, 2 ; 8, 23,
1 ; 8, 24, 1 ||
E Poét. -η, Anth. l. c.
Étym.
πούς, ἀγρέω.