ποδοῖϊν

ποδοκάκη

ποδοκρουστία
ποδο·κάκη, ης (ἡ) [ᾰ] entraves de bois, Dém. 733, 6 ; Lys. 117, 32 (loi) etc.
Étym. πούς, κακός.