πολίσσαμεν

πολισσονόμος

πολισσόος
πολισσο·νόμος, ος, ον :
1 qui régit la cité, Eschl. Ch. 864, etc. ||
2 soumis ou conforme aux lois de la cité, Eschl. Pers. 853.
Étym. πολισσόος, νέμω.