πολισσόος

πολισσοῦχος

πολιστής
πολισσοῦχος, ος, ον :
1 protecteur de la cité, Eschl. Sept. 69, 185, 271 ; Ag. 338 ||
2 qui habite la cité, Eschl. Eum. 775, 883, etc.
Étym. πολισσόος, ἔχω.