Πολυχάρης

πολυχαρίδας

πολύχαρμος
πολυ·χαρίδας, seul. au voc. poét. πουλυχαρίδα [ῠᾰῑᾱ] mon très cher, t. d’amitié chez les Lacédémoniens, Ar. Lys. 1098, 1242.
Étym. π. χάρις.