Πολυλαμπής

πολυλήϊος

πολυλίμενος
πολυ·λήϊος, ος, ον [] riche en champs de blé, d’où opulent, Il. 5, 613 ; Hés. fr. 80, 1 Göttling ; A. Rh. 1, 51.
Étym. π. λήϊον.