πολυμετάϐολος

πολύμετρος

Πολυμήδης
πολύ·μετρος, ος, ον [ῠ]
1 qui est en grande quantité, abondant, Eur. (Ar. Ran. 1240) ||
2 qui se compose de plusieurs mètres, Ath. 608d.
Étym. π. μέτρον.