πολυμόρφως

πολύμουσος

πολύμοχθος
πολύ·μουσος, ος, ον [] qui cultive les muses avec soin, c. à d. plein de grâce, de science, d’un art exquis, Plut. M. 744a ; Luc. Salt. 7.
Étym. π. μοῦσα.