πολύσωρος

πολυτάλαντος

πολυτάρακτος
πολυ·τάλαντος, ος, ον [ῠτᾰ]
1 qui pèse ou vaut beaucoup de talents, Plut. M. 814d ; Luc. D. mer. 7, 4, etc. ; Ath. 398e ||
2 qui possède beaucoup de talents, opulent, Luc. Tox. 14.
Étym. π. τάλαντον.