Ποντοπόρεια

ποντοπορεύω

ποντοπορέω-ῶ
ποντοπορεύω, c. le suiv. Od. 5, 278 ; 7, 267 ||
Moy. m. sign. Oracl. (Plut. Thes. 24) ||
E Inf. prés. épq. -έμεναι, Od. 5, 277.