πρίς

πρῖσις

Πρίσκος
πρῖσις, εως ()
1 action de scier, Arstt. P.A. 1, 5, 12, d’où trépanation, Hpc. V.C. 900 ||
2 p. anal. action de faire grincer : ὀδόντων, Hpc. Prorrh. 71 ; Plut. M. 458c, grincement de dents (πρίω 1).