προαγωγεύς

προαγωγεύω

προαγωγή
προαγωγεύω [ᾰ] prostituer, Ps.-Phocyl. 177 ; Eschn. 3, 9 (loi) ; Plut. Sol. 23 ; fig. Ar. Nub. 980 ; Xén. Conv. 4, 62.
Étym. προαγωγός.