προαιρετικῶς

προαιρετός

προαιρετῶς
προαιρετός, ή, όν :
1 préféré, Arstt. Nic. 3, 3, 17, etc. ||
2 que l’on choisit librement, que l’on décide spontanément, Arstt. Metaph. 5, 1, 5, etc.
Étym. vb. de προαιρέω.