προαναιρέω-ῶ

προ·αναιρέω-ῶ (f. -αναιρήσω, ao. 2 -ανεῖλον, etc.) emporter ou anéantir auparavant, acc. Isocr. 239e ; Dém. 398 fin ; Luc. J. tr. 25, etc. ; fig. réfuter d’avance, acc. Arstt. Rhet. 3, 17, 14.