προαπολείπω
προαπολεπίζωπρο·απολείπω :
1 tr. abandonner auparavant, Ant. 140, 28 ; Hpc. 611, 17 ; acc. Arstt. Rhet. Al. 31, 5,
etc. ||
2 intr. mourir auparavant, prématurément, avec un part. Paus.
2, 1, 5 ||
Moy. abandonner
auparavant, Plut. M. 1078f.