προϐάτιον

προϐατογνώμων

προϐατοδόρας
προϐατο·γνώμων, ονος (ὁ, ἡ) [] qui se connaît en moutons, c. à d. fig. en hommes, d’où bon pasteur de peuples, Eschl. Ag. 795.
Étym. πρόϐατον, γιγνώσκω.