προϐλώσκω
προϐοάω-οῶπρο·ϐλώσκω (prés. et ao.
2) s’avancer, sortir ||
E Prés. inf. προϐλώσκειν,
Od. 21, 239,
385 ; inf. épq. προϐλωσκέμεν, Od.
19, 25 ; ao.
2, 3 pl. poét. πρόμολον, Od. 15, 468 ; impér.
πρόμολε, Il.
18, 392 ; part. προϐολών,
Od. 4,
22.