προεκθετέον

προεκθέω

προεκθρῴσκω
προ·εκθέω :
1 s’élancer en avant, Thc. 7, 30 ; Arr. An. 1, 1, 12, etc. ||
2 fig. devancer : λογισμοῦ, Plut. M. 446e, un raisonnement ; abs. El. N.A. 13, 11.