προεμπίπτω

προ·εμπίπτω (f. -εμπεσοῦμαι, ao. 2 -ενέπεσον, etc.) tomber auparavant dans ou sur, dat. Plut. M. 948a ; Hld. 9, 5 ; εἰς et l’acc. DL. 4, 39.