προκαταφθείρω

προκαταχράομαι-ῶμαι

προκαταχρίω
προ·καταχράομαι-ῶμαι :
1 user ou abuser d’avance de, dat. DH. Rhet. 10, 13 ; Plut. Dio. c. Brut. 1 ; p. suite, user complètement de, épuiser, Dém. 389, 13 ||
2 tuer auparavant, acc. DC. 53, 23.