προκαταπλέω

προκαταπλήσσω

προκαταπονέω-ῶ
προ·καταπλήσσω, frapper d’avance d’épouvante, acc. DC. 47, 34 ; au pass. DS. 19, 106 ||
Moy. m. sign. Pol. 5, 70, 9.