προμοιχεύω

προμολή

προμολών
προμολή, ῆς (ἡ) d’ord. au pl. :
1 entrée, avenue, A. Rh. 1, 1174 ; d’ord. au pl. A. Rh. 1, 260, etc. ||
2 saillie, pied d’une montagne, Anth. 7, 9 ; Call. Dian. 142 ||
3 sommet d’une montagne, Anth. 7, 246.
Étym. προμολεῖν.