προφθαδίην

προφθάνω

προφθασία
προ·φθάνω, prévenir, devancer, acc. Eschl. Ag. 1028 ; Plat. Rsp. 500a ; avec un part. Ar. Eccl. 884 ||
Moy. (ao. part. προφθάμενος [ᾰ]) m. sign. A. Rh. 4, 913 ; Nonn. Jo. 13, 19.