προπομπή

προπομπία

προπόμπιος
προπομπία, ας (ἡ)
1 action d’escorter en procession, Hiérocl. (Stob. Fl. 79, 53) ||
2 la première place dans une procession, Luc. Am. 18.
Étym. προπέμπω.