πρόραχος

προρέω

προροφάνω
προ·ρέω :
1 intr. couler en avant, s’épancher, Il. 12, 19 ; 21, 260, etc. ; Od. 5, 444 ; 10, 351 ; Hés. Th. 792 ||
2 tr. faire couler en avant, épancher, Hh. Ap. 380 ; A. Rh. 3, 225 ; Soph. Aj. 1130.
Étym. poét. p. *προ·ρρέω, de π. ῥέω.