προσακροϐολίζομαι

προσακτέος

προσαλείφω
προσακτέος, α, ον, vb. de προσάγω, Arét. Cur. m. acut. 2, 3 ; au neutre, Hpc. Art. 792 ; Plat. Rsp. 537a ; Arstt. Pol. 8, 5, 24, etc.