προσανακλίνομαι

προσανάκλισις

προσανακοινόομαι-οῦμαι
προσανάκλισις, εως (ἡ) [λῐ] action de se coucher ou de s’appuyer contre, Luc. Am. 31.
Étym. προσανακλίνομαι.