προσαύλειος

προσαυλέω-ῶ

προσαυξάνω
προσ·αυλέω-ῶ, accompagner sur la flûte, acc. Ar. Eccl. 892 ; abs. Arstt. Aud. 23 ; Probl. 19, 39, 4 ; d’où au pass. se mettre à l’unisson avec, dat. Plut. M. 1140d.