προσϐεϐαιόω-ῶ

προσϐιάζομαι

προσϐιασμός
προσ·ϐιάζομαι :
1 faire violence à, violenter, acc. Ar. Pl. 16 ; Plat. Ep. 321b, etc. ; au pass. (part. ao. προσϐιασθείς) être contraint par la violence, Thc. 1, 106 ||
2 s’emparer de force de, dat. DS. 30, 39.