προσχαρής

προσχαρίζομαι

προσχάσκω
προσ·χαρίζομαι [ᾰ] complaire à : τινι, Xén. Œc. 3, 9, à qqn ou à qqe ch. ; τινί τι, Str. 329 ; Luc. D. mer. 9, 5, à qqn en qqe ch.