προσεικώς

προσειλέω-ῶ

πρόσειλος
προσ·ειλέω-ῶ, pousser vers ou sur, Il. 10, 347 ; Eur. Hel. 455 ||
Moy. circonvenir, dat. Sext. M. 9, 3 ||
E Prés. inf. dor. προτιειλεῖν, Il. l. c.